Η λογοθεραπεία είναι ο επιστημονικός κλάδος, ο οποίος ασχολείται με τις διαταραχές του προφορικού και γραπτού λόγου καθώς και τις διαταραχές των καταποτικών κινήσεων του στοματοφάρυγγα σε παιδιά και ενήλικες.
Οι ενήλικες που χρειάζονται λογοθεραπεία, είτε αποκτούν μία ή περισσότερες διαταραχές στη διάρκεια της ζωής τους, είτε πρόκειται για παιδιά με χρόνιες διαταραχές που ενηλικιώνονται.

Αιτιολογία

  • Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (Ισχαιμικά/ Αιμορραγικά)
  • Κρανιοεγκεφαλικές Κακώσεις (τραυματισμοί π.χ. τροχαία)
  • Εκφυλιστικές νόσοι όπως:
  • Άνοιες (Αλτσχάιμερ κ.α.)
  • Νόσος του Πάρκινσον ή Χάντιγκτον
  • Σκλήρυνση κατά πλάκας ή Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση κ.α.
  • Καρκίνος κεφαλής και τραχήλου ή λάρυγγα

Διαταραχές λόγου, ομιλίας, φωνής και κατάποσης στους ενήλικες:

  1. Λόγου (γραπτού και προφορικού)

Αφασία
Πρόκειται για μία επίκτητη διαταραχή του λόγου, την οποία χαρακτηρίζει η απώλεια συγκεκριμένων γλωσσικών λειτουργιών.

Επίκτητη δυσλεξία ή/και δυσγραφία

  1. Διαταραχές ομιλίας

    Δυσαρθρία – Απραξία ή δυσπραξία

Η Δυσαρθρία είναι το σύμπτωμα της βλάβης στους μύες ή τα νεύρα των οργάνων της άρθρωσης (χείλη, δόντια, γλώσσα, υπερώα).

Η Δυσπραξία δηλώνει τις δυσκολίες στον προγραμματισμό, στην συντονισμένη και με ακρίβεια εκτέλεση των αρθρωτικών κινήσεων. Η πλήρης απώλεια της ικανότητας προγραμματισμού των κινήσεων για την ομιλία ονομάζεται λεκτική απραξία.

Τραυλισμός

Χρόνιος τραυλισμός: Αναφέρεται στις περιπτώσεις ενηλίκων που τραυλίζουν από την προσχολική ηλικία.

Νευρογενής τραυλισμός : Οφείλεται σε νευρολογική ασθένεια ή βλάβη

Ψυγογενής τραυλισμός : Έναρξη σε μεγαλύτερη ηλικία (εφηβεία ή αργότερα). Μετά από παρατεταμένη περίοδο άγχους ή κάποιο τραυματικό επεισόδιο.

Cluttering : Γρήγορος ρυθμός ομιλίας που είναι δυσνόητη και συχνά συνοδευόμενη από ιδιόρρυθμες δυσρυθμίες. Συχνά συνοδεύεται από τραυλισμό.

3.Διαταραχές Φώνησης

Αφορά σε αλλαγή στα ποιοτικά χαρακτηριστικά της φωνής που μπορεί να οφείλεται σε λειτουργικούς, παθολογικούς, νευρολογικούς ή ψυχολογικούς λόγους.

  1. Διαταραχές σίτισης και κατάποσης

Χαρακτηριστικά:

  • Αδυναμία αυτόνομης σίτισης λόγω νοητικής αναπηρίας
  • Αδυναμία σε βασικές δομές όπως χείλη, γλώσσα, δόντια ή φάρυγγα
  • Αδυναμία συγκράτησης φαγητού στο στόμα
  • Αδύναμη ή καθυστερημένη μάσηση
  • Μεγάλη διάρκεια σίτισης
  • Εκροή υγρών από τη μύτη
  • Πνιγμός κατά την κατάποση
  • Εμετοί κατά την σίτιση

Ένα άτομο με διαταραχή στη σίτιση και την κατάποση, κινδυνεύει από υποσιτισμό ή αφυδάτωση, εισρόφηση υγρών ή στερεών στους πνεύμονες, πνευμονία και άλλες λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού.